முட்கம்பி முகாமுக்குள் வாழும் நண்பா..!

அன்பு நண்பா!
எங்குற்றாய் நீ....!
நீ எண்ண முடியாத தொலைவில் நான்.
உன்னைப் பற்றி நினைத்து நினைத்து இழைத்து விட்டேன் என்பது பொய்..
மேலாக ஒரு சுற்று பருத்துவிட்டேன்.
உன்னை நினைத்து நான் என்னில் வெட்கப்படுகிறேன்..
என்ன வாழ்க்கை வாழ்கிறேன் நான்.

முட்கம்பியால் அடைக்கப்பட்ட முகாமுக்குள் நீ....
முடிவில்லாத துயரத்தின் முடியில் நீ...
எதிர்காலம் பற்றி எழும் எண்ணம் எல்லாம் - இனி
ஏலாது என்ற ஏக்கத்தில் நீ..
எப்படி எல்லாம் இருப்போம் என்ற எதிர்பார்ப்பு அழிந்து
இப்படியாகிவிட்டோமே என்ற ஏமாற்றத்தில் நீ....

மூன்று நேர உணவு எல்லாம் இப்ப உனக்கு கனவு - அதிலும்
முழுமையான உணவு உன்னால் நினைக்க கூட முடியாது.
ஆனாலும் நான்..
மூன்று நேரம் மூக்கு முட்ட முழுங்குகிறேன்.
சதுர்த்தி விரதம் என்றதும் சலிக்காமல் பிடிக்கிறேன்..
உன்னை எண்ணி நான் உணவில்லாமல் ஒரு கணம் கூட இருந்ததில்லை.. வெட்கப்படுகிறேன்... வேதனைப்படுகிறேன்..
என்ன வாழ்க்கை என்று என்னையே கேள்வி கேட்கிறேன்..
ஏன் பிறந்தேன் என்றுதான் இப்பொழுதெல்லாம் என் கவலை..

களிப்பு வாழ்வில் நான் கலந்துதான் போனேன்.
விஜய் ரீவியின் விசுவாச ரசிகன் - அதை
விலக்கி விட்டு என்னால் இருக்க முடியவில்லையே.

முருங்கன், முகமாலை, முல்லைத்தீவு, முள்ளிவாய்க்கால் என எல்லாமே
முற்று முழுதாய் போகும் போதெல்லாம்....
முழு சோகத்துடன் எல்லோரையும் எண்ணும் போது உன்னையும் எண்ணுவேன்.

எத்தனை நாள் உன் வாழ்வு பதுங்கு குழிக்குள்
எத்தனை நாள் உன் வாழ்வு உணவின்றி...
ஏவப்பட்ட எறிகணை என் மேல் விழக்கூடாது என்று
எத்தனை தரம் கடவுளிடம் இரஞ்சியிருப்பாய்...
எத்தனை தடவை கடவுளை திட்டித்தீர்த்தாய்...

நீ கடந்து வந்த உடலங்கள் எத்தனை...
நீ கட்டுப் போட்ட காயங்கள் எவ்வளவு...

அண்ணன் மீது வீழ்ந்த எறிகணை...அவனின்
அரைக்கு கீழே அள்ளிக்கொண்டு போய்விட்டாம் என்றனர்..
என்ன கொடுமையடா இது.
அவன் மிதிச்ச இடத்தில் புல் கூட சாகாதே...
அப்பாவி என்பதற்கு அகராதியே அவன்தானே

அவனை வசைபாடி இவனை வசைபாடி..
அவன் விட்ட பிழை இவன் விட்ட பிழை என
எல்லா வித்துவான்களும் எழுத்தித்தள்ளிவிட்டனர்...
அவர்களாலும் அதைத்தான் செய்ய முடியும்..

எல்லாம் வெறுமையாய் போன உணர்வில்தான் எல்லோரும்..
அழவே முடியாத இறுக்கத்தில்தான் அனைவரும்
அவ்வப்போது எட்டிப்பார்க்கும் உங்கள் நினைவால்
ஆத்திரம் அடியில் இருந்து வரும்..
கையகலாத்தன்மையில் கண்ணீரோடு அது கரைந்து விடும்..

எத்தனை எத்தனை கனவுகள்..
எத்தனை எத்தனை ஏக்கங்கள்...
எத்தனை எத்தனை தியாகங்கள்..
எல்லாம் இன்று காற்றோடு காற்றாகி கலந்து விட்டதுவே..

நண்பா..!
கனவில் உன்னை கன தடவை கண்டேன்
காணும் பொழுதெல்லாம் கண்ணீரையும் கண்டேன்.
ஏன் என்பதெல்லாம் விடை காண முடியா கேள்வி.

உன்னை நானறிவேன்...
என்னையன்றி உன்னை யார் அறிந்தாலும்
உன்னை நானறிவேன்..
அன்று உனக்கு செய்த ஒரு தப்புக்காய்
இன்றும் இப்பொழுதும் மன்னிப்பு கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன்.

பல்கலையின் பிரிபுவபசார விழா..
எல்லோர் கண்களும் ஆறாய் பெருகி..
எல்லோரையும் அணைத்து அழுகிறோம்.
பிரிவுத்துயரின் உச்ச நேரம்..
ஒவ்வொருவர் தோள்களிலும் ஓவென்றபடி
ஒவ்வொருவர் முகங்கள்...
இனி எங்கு காண்போம் என்ற ஏக்கம் இப்பொழுது
உண்மையாய் போனது போல
நண்பா இனி எங்கு காண்போம்....?
எப்பொழுது காண்போம்...?

எப்படி இருக்கிறாய்...
இப்போது எது உந்தன் மரம்...
எந்த மரத்தடியில் உனது வாசம்..
யார் உனது நண்பர்கள்...
யாருடன் பகிடி விடுகிறாய்...
யாரைக் கடிக்கிறாய்...
உனது கடிகளை எண்ணி எண்ணிச் சிரித்தாலும்
சிரித்து முடிக்கு முன்னம் கண்ணில் நீர்த்திவலைதான்டா..

எப்படி இருந்தாய்...!
உன்னை சுற்றி உன் கதை கேட்க ஒரு பத்து பேர்
எப்போதும் நின்றோமே...
உன்னை ஒருவனுக்கு பிடிக்கவில்லை என்றால்..
அவனுக்கு ஒருவனையும் பிடிக்காது...!

பல்கலைக்கழகம் முழுவதும் பறவைகளாய் திரிந்தோம்..
கல்லாசனத்தில் கவிழ்ந்து படுத்தோம்...
களிப்புற்றோம்...
கவலை மறந்தோம்...

விழாக்கள் என்றால் வீற்றிருப்போம்...
வீரம் காட்ட வேண்டி வந்தால் வெளுத்துக்கட்டுவோம்..
ஆடலுக்கு ஆடல் பாடலுக்கு பாடல்
பகிடிக்கு பகிடி கடிக்கு கடி
அது நம்மை விட்டு போகும் என்று தெரிந்தும் செய்தோம்..
ஆனால் இன்று எமக்கானதுதான்,
எம்மை விட்டு போகாததுதான் என்ற இருந்த
எல்லாம் இழந்து ஏதிலி பட்டமல்லவா பெற்றோம்..

போகட்டும் எல்லாம் போகட்டும்...
வெறுமையான வெளிக்குள் நாம் இப்போது...
வீசும் காற்றும் எம்மைக் கண்டதும் கனலாய் மாறுகிறது..- யாரும்
பேசும் சொற்களும் எமக்கு இயைவாக இருப்பதாய் இல்லைத்தான்..

உன்னோடு ஒன்றாய் இருந்த நண்பன் பகர்ந்தான்...
இன்றோடு உலகில் ஒரு புதிய இனம்
அநாதை என்ற பெயரோடு....!

உன்னை நினைத்து இது கட்டுரை அல்ல
கவிதை அல்ல...உனது நண்பர்கள் அத்துணை பேரின்
உள்ளக்கிடக்கை.....!

சந்திப்போமடா...
அந்தக் கல்லாசனத்தில்..
அதே களிப்புடன்..
அதே கடிகளுடன்...
அதே இனிய நினைவுகளுடன்..

கண்ணதாசன் சொன்னதை எமக்காய் இப்போது...
கட்டுண்டோம் பொறுத்திருப்போம்
காலம் வரும் சந்திப்போம்...!

உன்னோடு உறவாடிய
நண்பன்...!